Ποδήλατο Αλιάρτου

Εισαγωγή Η παρούσα Δημοτική αρχή στην Αλίαρτο  καθιέρωσε τον ετήσιο Ποδηλατικό Γύρο Αλιάρτου, στα πλαίσια εορτασμού  των πολιούχων της πόλης  μας. Η ομάδα Φίλοι Ποδηλάτου Αλιάρτου δημιουργήθηκε στις 17 Αυγούστου 2011, με ανοιχτή πρόσκληση στο διαδίκτυο  από μια παρέα φίλων της πόλης μας,προκειμένου να καλύψει το ενδιάμεσο κενό  σε μια προσπάθεια να συντηρήσει τη δράση και να ευαισθητοποιήσει τους πολίτες στη χρήση του ποδηλάτου.

Την στιγμή που ένα συνηθισμένο ποδήλατο φτάνει, μετά βίας, τα 40 χιλιόμετρα/ την ώρα. Ο Λονδρέζος κατασκευαστής ποδηλάτων Tom Donhou κατάφερε να φτιάξει ένα χειροποίητο ποδήλατο που πιάνει τα 130 χιλιόμετρα/ την ώρα σε ευθεία πορεία, ενώ τα αποτελέσματα εργαστηριακών δοκιμών αποφάνθηκαν ότι το ίδιο ποδήλατο μπορεί να τρέξει μέχρι και 160 χιλιόμετρα/ την ώρα! 

Η διατροφή ενός ποδηλάτη έχει άμεση συσχέτιση με την απόδοσή του. Εξίσου σημαντική είναι και η κατανάλωση ηλεκτρολυτών. Οι ηλεκτρολύτες δεν είναι τίποτα άλλο, παρά ιόντα που περιέχονται στο νερό και άγουν την ηλεκτρική ενέργεια, βοηθώντας έτσι την απόδοση των μυών. Ακόμη, περιέχουν απαραίτητα ανόργανα συστατικά που ρυθμίζουν την ισορροπία του νερού στο σώμα. Πιο συγκεκριμένα, τα ποτά ηλεκτρολυτών αναπληρώνουν τα αποθέματα ιόντων νατρίου και καλίου στον οργανισμό και με αυτόν τον τρόπο προλαμβάνεται η αφυδάτωση.

ΚΟΚ Είτε γνωρίζετε τον ΚΟΚ είτε όχι αυτό που πρέπει να γνωρίζετε είναι ότι συνήθως το λογικό είναι και το σωστό. Να οδηγείτε στη δεξιά λωρίδα, να ειδοποιείτε έγκαιρα όταν θέλετε να στρίψετε και να προσπαθείτε να προβλέψετε τι πρόκειται να κάνουν οι οδηγοί που κινούνται γύρω σας. Ρουχισμός Τα έντονα χρώματα που χρησιμοποιούνται στα ποδηλατικά ρούχα έχουν στόχο να μας κάνουν ορατούς. Χρώματα όπως το κόκκινο και το κίτρινο έχουν την ικανότητα να τραβούν την προσοχή περισσότερο από κάθε άλλο χρώμα. Γι' αυτό εξάλλου οποιαδήποτε οδική σήμανση χρίζει ιδιαίτερης προσοχής είναι είτε κόκκινη είτε κίτρινη. Στην περίπτωση που δεν μπορείτε να φορέσετε ποδηλατικά ρούχα, ένα κίτρινο γιλέκο είναι απαραίτητο.

Έλλειψη παιδείας Ως λαός διακατεχόμαστε από τη νόσο του «ξερόλα» και σπάνια παραδεχόμαστε ότι δεν γνωρίζουμε κάτι ή ότι έχουμε κάνει λάθος. Ιδιαίτερα στο κομμάτι της οδηγικής συμπεριφοράς η «ωχαδελφική» αντιμετώπιση των καταστάσεων και η παντελής έλλειψη εφαρμογής των κανόνων έχουν μετατρέψει την ελληνική άσφαλτο σε πεδίο μάχης. Ανεξάρτητα με το ποιός προκαλεί ένα ατύχημα, τί γίνεται όταν το κακό συμβεί; Όταν δεν υπάρχει σύγκρουση, δηλαδή όταν ο ποδηλάτης για να αποφύγει τη σύγκρουση βγει εκτός δρόμου και πέσει, το αυτοκίνητο είναι σχεδόν σίγουρο ότι δεν θα σταματήσει. Στη περίπτωση που σταματήσει τότε δύο είναι οι συνηθέστερες ατάκες: «Δεν σε είδα» και «Καλά ρε... που πάς;»

Η συμβίωση ενός ποδηλάτου με τα αυτοκίνητα δεν είναι εύκολη και πολλές φορές αρκετά επικίνδυνη. Οι συγκρούσεις δε μεταξύ ποδηλάτων και αυτοκινήτων είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο το οποίο απαιτεί όχι μόνο εκπαίδευση των αυτοκινητιστών αλλά και των ποδηλατιστών, μέσα από μία ολοκληρωμένη κρατική καμπάνια. Πολλές φορές μπορεί να νιώθουμε αβοήθητοι στο χάος των δρόμων, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε δικαιώματα. Αντιθέτως το ποδήλατο έχει τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις με τα υπόλοιπα οχήματα. Ενας ποδηλάτης όταν κινείται στο δρόμο θα πρέπει ΠΑΝΤΑ να σέβεται τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας. Και επειδή το ποδήλατο είναι το όχημα με τον μικρότερο όγκο καλό θα είναι να παίρνουμε πάντα τις προφυλάξεις μας ώστε να αποφεύγουμε τις κακοτοπιές.